مسجد ، مکان مقدس خضوع در برابر خداي واحد
مسجد ، تمثيل عاشقي و نياز و تجسم برابري و برادري ا ست ؛آنجا که خداوند از مسجد به عنوان خانه خود ياد مي کند و آن را پناهگاه بندگان خود مي نامد ، ديگر چه مي توان در فضيلت فيض فزا و نهفته در گوشه و کنار آن گفت.
همه مذاهب الهي وآسماني وبسياري از مکتب هاي بشري که تکيه گاه اجتماعي داشته اند، انتخاب وتعيين مکاني را به عنوان يک پايگاه خاص جهت انجام برنامه ها ومراسم مخصوص خود لازم دانسته و وجود آن را براي پيروان خود يک امرمسلم وضروري تلقي مي کرده وجزء اولين برنامه هاي خود مي دانسته اند و درصورت نداشتن چنين پايگاهي خودراضعيف وبي تکيه گاه وشکست خورده وپيروان خودرا بدون تکيه گاه وپراکنده مي پنداشتند . مسيحيان به کليسا ياکليسه ويهوديان به کنيسه ياکنيسا وزرتشتيان به آتشکده که پرستشگاه آنان است ، مي رفتند و گوشه گيران وزاهدان نصاري که آنها را راهبان نيزمي گويند به صومعه و دراويش و متصوفه درمکاني به نام خانقاه ياخانقه گردهم جمع مي شدند. ازآنجايي که اسلام يک مکتب جهاني وجاوداني است وداعيه هدايت ورهبري بشريت را دارد از ضرورت وجود يک مکان مشخص و پايگاه استوار دررابطه با عرضه قوانين خود وتعليم و ارشاد مردم درتشکيل نظام اجتماعي عادلانه، غافل نمانده ولزوم بناء آن را به همه مردم وپيروان خود ابلاغ نموده است؛ اين پايگاه که ازمظاهرشکوه وعظمت اسلام محسوب مي شود ، مسجد نام دارد. نامي که نمودعبوديت و بندگي انسان دربرابر خداست. واژه مسجدازباب (سجد يسجد) مصدر ميمي ويااسم زمان ومکان است وبروزن مشرق ومغرب مي باشد؛ مسجد به معني سجده گاه، مکان سجده مي باشد ، اما درقرآن وتمدن اسلامي، مسجد به مکاني گفته مي شود که عبادتگاه مومنان است. وجه تسميه عبادتگاه مسلمانان به مسجد ازآن روي است که سربه سجده نهادن ، مظهر و نمود اوج فروتني وکرنش دربرابرخدا بوده و ازاين رو در اسلام محل عبادت رامسجد ناميده اند. مسجد پايگاه انسجام و يکپارچگي مسلمانان است و نماز جماعت و تشکيل صفوف به هم فشرده نمازگزاران به خوبي بيانگر هماهنگي و انسجامي است که حضور درمسجد فراهم مي آورد. در اينجاست که افراد نمازگزار همچون قطره هاي آب به يکديگر مي پيوندند تا دريايي از اتحاد را به نمايش در آورند.همه در کنار يکديگر در برابر پروردگار يکتا روبه سوي يک قبله مي کنند ولب به حمد و ثناي آن يگانه نازنين مي گشايند و هماهنگ با يکديگر سرود توحيد را زمزمه مي کنند . رسول خدا (ص) مي فرمايد : "ان الله تعالي، اذا انزل عاهةً من السماء على اهل الارض صرفت عن عمار المساجد " ( خداوند وقتى مرضى را از آسمان بر مردم فرود آورد آن را از بانيان مساجد دور بگرداند). بزرگترين و مهمترين پايگاه اسلام، مسجد است. اکنون، پس از چهارده قرن که از عمر اسلام مي‌گذرد، هنوز هم مسجد بزرگترين سنگر و عالي‌ترين پايگاه مبارزه با دشمنان اسلام است. امام خمينى (ره) در اين زمينه مي‌فرمايد: " مساجد سنگر است، سنگرها را پر کنيد ". در واقع امام ( ره ) با ژرف نگرى و دورانديشى خود مي‌دانست که دشمن از تجمع در مسجد و يا خود مسجد وحشت داشته و دارد و امروز اگر مي‌خواهيم کودکان و جوانان با خداوند انس بگيرند، از طريق مسجد است، زيرا که مسجد، مکان ذکر و دعا و قرائت قرآن است، و از طريق نماز و ذکر، انسان با خداوند انس مي‌گيرد، و انس و الفت موجب رستگارى او مي‌شود. ارتباط نماز با مسجد تا آنجائى مهم مي‌باشد که خداوند براى اهل مسجد ضمانت کرده و پيامبر مکرم اسلام ( ص )فرمودند: " خِصَالٌ سِتٌّ مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَمُوتُ فِي وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ إِلَّا کَانَ ضَامِناً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ مِنْهَا رَجُلٌ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ ثُمَّ خَرَجَ إِلَى مَسْجِدِ الصَّلَاةِ فَإِنْ مَاتَ فِى وَجْهِهِ کَانَ ضَامِناً عَلَى اللَّهِ " ( شش خصلت است که هر کس درآن حال بميرد، خداوند عزوجل ضمانت نموده که او را در بهشت داخل کند: يکى از آن موارد، شخصى است که وضوى خويش را نيکو به جا آورده و به سوى مسجد و محل نماز حرکت کند و چون در راه، مرگ وى فرا رسد خداوند بهشت را براى او ضمانت نموده است ). ارزش مسجد در اسلام بسيار زياد است ، به دليل اينکه مهمترين کانون تربيت اسلامي مي باشد. پيامبر گرامي اسلام در تشريح اهميت مسجد فرمودند: " رفت وآمد به مساجد رحمت است وخوددداري از رفتن به مساجد نفاق است(کنزالعمال ص570) " ودر روايتي ديگر مي فرمايند: " مساجد خانه هاي افراد با تقوا مي باشد(جامع الاحاديث شيعه ج 4 ص 437)". حضرت علي عليه السلام مي فرمايند: " مساجد بهترين قطعات زمين هستند وارزشمند ترين انسانها درپيشگاه با عظمت خداوند کسي است که نخستين شخص در رفتن به مسجد وآخرين نفر در بيرون آمدن از آن بوده باشد? " ( سفينه البحار ج 1 ص600 )
مسجد ، تمثيل عاشقي و نياز و تجسم برابري و برادري ا ست ؛آنجا که خداوند از مسجد به عنوان خانه خود ياد مي کند و آن را پناهگاه بندگان خود مي نامد ، ديگر چه مي توان در فضيلت فيض فزا و نهفته در گوشه و کنار آن گفت.
همه مذاهب الهي وآسماني وبسياري از مکتب هاي بشري که تکيه گاه اجتماعي داشته اند، انتخاب وتعيين مکاني را به عنوان يک پايگاه خاص جهت انجام برنامه ها ومراسم مخصوص خود لازم دانسته و وجود آن را براي پيروان خود يک امرمسلم وضروري تلقي مي کرده وجزء اولين برنامه هاي خود مي دانسته اند و درصورت نداشتن چنين پايگاهي خودراضعيف وبي تکيه گاه وشکست خورده وپيروان خودرا بدون تکيه گاه وپراکنده مي پنداشتند . مسيحيان به کليسا ياکليسه ويهوديان به کنيسه ياکنيسا وزرتشتيان به آتشکده که پرستشگاه آنان است ، مي رفتند و گوشه گيران وزاهدان نصاري که آنها را راهبان نيزمي گويند به صومعه و دراويش و متصوفه درمکاني به نام خانقاه ياخانقه گردهم جمع مي شدند. ازآنجايي که اسلام يک مکتب جهاني وجاوداني است وداعيه هدايت ورهبري بشريت را دارد از ضرورت وجود يک مکان مشخص و پايگاه استوار دررابطه با عرضه قوانين خود وتعليم و ارشاد مردم درتشکيل نظام اجتماعي عادلانه، غافل نمانده ولزوم بناء آن را به همه مردم وپيروان خود ابلاغ نموده است؛ اين پايگاه که ازمظاهرشکوه وعظمت اسلام محسوب مي شود ، مسجد نام دارد. نامي که نمودعبوديت و بندگي انسان دربرابر خداست. واژه مسجدازباب (سجد يسجد) مصدر ميمي ويااسم زمان ومکان است وبروزن مشرق ومغرب مي باشد؛ مسجد به معني سجده گاه، مکان سجده مي باشد ، اما درقرآن وتمدن اسلامي، مسجد به مکاني گفته مي شود که عبادتگاه مومنان است. وجه تسميه عبادتگاه مسلمانان به مسجد ازآن روي است که سربه سجده نهادن ، مظهر و نمود اوج فروتني وکرنش دربرابرخدا بوده و ازاين رو در اسلام محل عبادت رامسجد ناميده اند. مسجد پايگاه انسجام و يکپارچگي مسلمانان است و نماز جماعت و تشکيل صفوف به هم فشرده نمازگزاران به خوبي بيانگر هماهنگي و انسجامي است که حضور درمسجد فراهم مي آورد. در اينجاست که افراد نمازگزار همچون قطره هاي آب به يکديگر مي پيوندند تا دريايي از اتحاد را به نمايش در آورند.همه در کنار يکديگر در برابر پروردگار يکتا روبه سوي يک قبله مي کنند ولب به حمد و ثناي آن يگانه نازنين مي گشايند و هماهنگ با يکديگر سرود توحيد را زمزمه مي کنند . رسول خدا (ص) مي فرمايد : "ان الله تعالي، اذا انزل عاهةً من السماء على اهل الارض صرفت عن عمار المساجد " ( خداوند وقتى مرضى را از آسمان بر مردم فرود آورد آن را از بانيان مساجد دور بگرداند). بزرگترين و مهمترين پايگاه اسلام، مسجد است. اکنون، پس از چهارده قرن که از عمر اسلام مي‌گذرد، هنوز هم مسجد بزرگترين سنگر و عالي‌ترين پايگاه مبارزه با دشمنان اسلام است. امام خمينى (ره) در اين زمينه مي‌فرمايد: " مساجد سنگر است، سنگرها را پر کنيد ". در واقع امام ( ره ) با ژرف نگرى و دورانديشى خود مي‌دانست که دشمن از تجمع در مسجد و يا خود مسجد وحشت داشته و دارد و امروز اگر مي‌خواهيم کودکان و جوانان با خداوند انس بگيرند، از طريق مسجد است، زيرا که مسجد، مکان ذکر و دعا و قرائت قرآن است، و از طريق نماز و ذکر، انسان با خداوند انس مي‌گيرد، و انس و الفت موجب رستگارى او مي‌شود. ارتباط نماز با مسجد تا آنجائى مهم مي‌باشد که خداوند براى اهل مسجد ضمانت کرده و پيامبر مکرم اسلام ( ص )فرمودند: " خِصَالٌ سِتٌّ مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَمُوتُ فِي وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ إِلَّا کَانَ ضَامِناً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ مِنْهَا رَجُلٌ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ ثُمَّ خَرَجَ إِلَى مَسْجِدِ الصَّلَاةِ فَإِنْ مَاتَ فِى وَجْهِهِ کَانَ ضَامِناً عَلَى اللَّهِ " ( شش خصلت است که هر کس درآن حال بميرد، خداوند عزوجل ضمانت نموده که او را در بهشت داخل کند: يکى از آن موارد، شخصى است که وضوى خويش را نيکو به جا آورده و به سوى مسجد و محل نماز حرکت کند و چون در راه، مرگ وى فرا رسد خداوند بهشت را براى او ضمانت نموده است ). ارزش مسجد در اسلام بسيار زياد است ، به دليل اينکه مهمترين کانون تربيت اسلامي مي باشد. پيامبر گرامي اسلام در تشريح اهميت مسجد فرمودند: " رفت وآمد به مساجد رحمت است وخوددداري از رفتن به مساجد نفاق است(کنزالعمال ص570) " ودر روايتي ديگر مي فرمايند: " مساجد خانه هاي افراد با تقوا مي باشد(جامع الاحاديث شيعه ج 4 ص 437)". حضرت علي عليه السلام مي فرمايند: " مساجد بهترين قطعات زمين هستند وارزشمند ترين انسانها درپيشگاه با عظمت خداوند کسي است که نخستين شخص در رفتن به مسجد وآخرين نفر در بيرون آمدن از آن بوده باشد? " ( سفينه البحار ج 1 ص600 )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر